Hola
Soy Artemisa… Se suponía que debía hablarles sobre las duras y opresivas leyes que rigen a las mujeres de mi país, Irán… las mismas condiciones que hicieron que las mujeres iraníes se rebelaran contra las condiciones existentes…
Creo que usted, que vive en un país libre, civilizado y con leyes humanas, después de cumplir los 18 años, puede tomar decisiones libres sobre su lugar de residencia… su trabajo… su lugar de estudio, así como su vida romántica. relaciones y matrimonio…. Por supuesto, las consecuencias de cualquier decisión que tomes serán tu responsabilidad.
Pero vivo en un país donde los hombres de familia e incluso los hombres del gobierno toman decisiones por la vida de las mujeres y las niñas.
Soy consciente de que en el mundo libre está prohibido casarse con una niña menor de edad… pero en mi país, si el padre o el abuelo paterno de una niña quiere, puede dar esa niña a quien quiera después de la edad de 9 sin el consentimiento de la niña misma, darles un marido….El matrimonio infantil es común y legal en mi país….En mi país, una niña mayor de 9 años, aunque todavía es una niña, pero debido a que se la considera adulta de acuerdo con las leyes de la Sharia, se le aplican las mismas reglas que a una mujer adulta.
Ahora bien, si la misma chica es mayor de 18 años y quiere casarse con la persona que le gusta por su propia voluntad, debe obtener el consentimiento oficial y por escrito de su padre, aun así, no es posible en Irán sin el permiso de su padre. …
Tenga en cuenta: significa que una chica madura, sabia e independiente se enamora de un hombre incluso a la edad de 40 años y a su padre no le gusta su amante, ella no puede casarse con esa persona… y si el padre de una chica está muerta pero su antepasado paterno está vivo. Que ese anciano decida por el futuro de la niña…..
En Irán, según la ley del padre y el antepasado paterno, una niña se considera «Vali Dem».
En primer lugar, permítanme decir que en Irán, aunque son las madres las que dan a luz a los niños, los amamantan y los crían, pero este niño pertenece al padre… es decir, si un marido y una mujer se divorcian, en la mayoría casos Es el padre quien puede ser propietario de un hijo y hacerse cargo de él.
Pero sobre «Vali Dem» y ser dueño de una niña, quiero contarles una historia horrible que sucedió hace unos 2-3 años en Irán…
En una de las ciudades del norte de Irán, una chica de secundaria llamada «Romina Ashrafi» vivía con sus padres y su hermano pequeño, y tenía unos 15 años… Tenía un padre estricto y de malos modales… .Romina ama a un chico Tiene unos 30 años y el hombre acude a su padre para proponerle matrimonio a Romina….. El padre de Romina odia a su hijo y no le permite casarse y finalmente lastima mucho a Romina….. Romina y su amante se dan a la fuga fueron detenidos y de todos modos por mediación de la familia de Romina es entregada a su padre, mientras ella suplicaba que no se la entregara a su padre, esa noche, cuando Romina dormía, su padre dio corto la cabeza de su cuerpo mientras su madre y su hermano menor estaban en casa…..
Lo más terrible es que el padre y el tío de Romina habían consultado con un abogado antes de intentar matarla, y dicho abogado había anunciado que si el padre de Romina la mataba, el no sería ejecutado de acuerdo con las leyes y que terminaría en varios años de prisión…..A Romina la mataron y su padre solo fue sentenciado a 9 años de prisión…..Por favor atención…..También es apoyada por familiares varones…..
Una joven en la ciudad de «Kerman» estaba muy interesada en el modelaje. Empezó a trabajar como modelo de novias. Tuvo éxito en una ciudad como Kerman… Tenía un padre estricto e intolerante… Su padre estaba en contra de su trabajo en Instagram y modelaje y finalmente lo mató y dejó su cuerpo en los desiertos alrededor de Kerman…..
Si crees que solo los padres matan a sus hijas, te equivocas.
Después del matrimonio, el esposo de una mujer se convierte en el propietario de ella… Por ejemplo, si desea obtener un pasaporte para viajar al extranjero y es una mujer casada, su esposo debe dar su consentimiento por escrito para que pueda obtener un pasaporte, y lo que es más interesante es que cuando tu esposo quiera te puede prohibir salir del país… créeme, sin ninguna razón válida… solo porque el quiere… en Irán, había un pocas atletas mujeres que debieron ser enviadas a los campeonatos mundiales, pero su padre les ha prohibido salir y han perdido la competencia y la oportunidad de brillar en la arena mundial…..
El esposo de una mujer puede negarle el permiso para trabajar y tener un trabajo e incluso continuar su educación…
Es decir, si una mujer casada quiere continuar con su educación, su esposo puede impedírselo legalmente… o el puede impedir legalmente que su esposa trabaje y obligarla a quedarse en casa…
De acuerdo con la ley iraní, si un hombre fuerza a su esposa o la lastima durante las relaciones sexuales, no hay autoridad legal para tratar la queja de esa mujer…porque creen que después del matrimonio, la mujer debe obedecer a su marido… es decir, debe ceder a los deseos sexuales de su marido, cualesquiera que sean… y aunque la golpeen, debe ceder a los relacion con su marido…..
De acuerdo con esta ley, un hombre puede divorciarse de su esposa si quiere… y si no quiere, esa mujer no puede divorciarse de su esposo abusivo para siempre…
Hace aproximadamente 3 años, una joven llamada «Fateme Barhi» fue obligada por su padre a casarse con su primo…
Su primo ls estuvo estado golpeando y acosando… «Fateme» escapa de su pueblo en Juzestán con la ayuda de su amigo y va a Mashhad…
Su marido la encuentra… la lleva a Juzestán y le corta la cabeza cerca del río… y lo que es más interesante es que, aunque los miembros de su familia sabían de las intenciones de su marido, no tomaron ninguna medida, la traen y muy fácilmente dejan a Fátima en manos de su esposo para que se la lleve y la corte la cabeza…..
Todos estos hechos han ocurrido en los últimos años.
Ahora les pregunto: ¿Es extraño que las mujeres iraníes se rebelen contra las leyes existentes?
Continuara
«نظارت پدر و مردان فامیل بر دختران در ایران»
سلام
من آرتمیس هستم….قرار بود برایتان از قوانین سخت و ظالمانه ای که بر زنان کشورم ایران حاکم است سخن بگویم…همین شرایطی که باعث شده زنان ایرانی بر علیه شرایط موجود قیام کنند….
ایمان دارم شما که در یک کشور آزاد و متمدن با قوانینی انسانی زندگی می کنید پس از 18 سالگی مجاز هستید برای محل زندگیتان…شغلتان….محل تحصیلتان و نیز روابط عاشقانه و ازدواج خودتان آزادانه تصمیم گیری کنید….البته که عواقب هر تصمیمی هم که بگیرید بر عهده شخص شما خواهد بود….
اما من در کشوری زندگی می کنم که مردان خانواده و فامیل و حتی مردان حکومتی برای زندگی زنان و دختران تصمیم می گیرند
من مطلع هستم که در جهان آزاد ازدواج یک دختر زیر سن قانونی ممنوع است ….اما در کشور من اگر پدر یا جد پدری دختری اراده کند می تواند پس از 9 سالگی آن دختر را به هر کسی که اراده کند بدون رضایت خود دختر شوهر دهند….کودک همسری امری رایج و قانونی در کشور من است….در کشورم یک دختر بالای 9 سال با وجود اینکه هنوز کودک است اما چون طبق قوانین شرع بالغ محسوب می شود احکامی معادل زن بالغ بر وی جاری می گردد….
حالا اگر همین دختر سن بالای 18 سال داشته باشد و بخواهد به میل و اراده خودش با فردی که دوست دارد ازدواج کند باید حتما رضایت رسمی و کتبی پدرش را کسب کند….اصلا اجرای صیغه عقد برای یک دختر باکره حتی اگر 40 ساله هم باشد بدون اجازه پدرش در ایران امکان پذیر نیست…..
توجه بفرمایید: یعنی یک دوشیزه بالغ و عاقل و مستقل اگر عاشق مردی بشود حتی در سن 40 سالگی و پدرش از معشوق او خوشش نیاید قادر نیست با آن فرد ازدواج کند….و اگر پدر دختری فوت کرده باشد اما جد پدری اش زنده باشد آن پیرمرد می تواند برای آینده دختر تصمیم بگیرد…..
در ایران طبق قانون پدر و جد پدری «ولی دم» یک دختر محسوب می شوند….حالا ممکن است از من بپرسید «ولی دم» یعنی چه و چه مضراتی برای زنان دارد؟
قبل از هر چیز بگویم که در ایران با وجودی که این مادران هستند که فرزندان را به دنیا می آورند و شیر می دهند و بزرگ می کنند اما این بچه مال پدر است…..یعنی اگر زن و شوهر طلاق بگیرند در اکثریت موارد این پدر است که می تواند صاحب فرزند باشد و حضانت او را بر عهده بگیرد….
اما در مورد «ولی دم» و صاحب اختیار دختر بودن من می خواهم یک داستان هولناک برایتان تعریف کنم که حدود 2-3 سال پیش در ایران رخ داد…..
در یکی از شهرهای شمالی ایران دختری دبیرستانی به نام «رومینا اشرفی» با پدر و مادر و برادر کوچکش زندگی می کرد و حدود 15 سال سن داشت….او پدری سخت گیر و بد رفتار داشت…..رومینا عاشق پسری حدودا 30 ساله می شود و مرد برای خواستگاری رومینا نزد پدرش می آید…..پدر رومینا از پسر بدش می آید و اجازه ازدواج نمی دهد و در نهایت بسیار رومینا را آزار می دهد…..رومینا و معشوقش فرار می کنند …… آنها دستگیر می شوند و بهر حال با وساطت خانواده رومینا به پدرش تحویل داده می شود در حالی که التماس می کرد او را ندهند به پدرش…..همان شب زمانی که رومینا در خواب بوده پدرش با داس سر او را از بدنش جدا می کند در حالی که مادر و برادر خردسالش در منزل بوده اند…..
از همه وحشتناک تر اینکه پدر و عموی رومینا قبل اقدام به قتل وی با یک وکیل مشورت کرده بودند و وکیل مذکور اعلام کرده بود اگر پدر رومینا او را بکشد طبق قوانین اعدام نمی شود و نهایتا چند سالی زندان خواهد رفت…..رومینا کشته شد و پدرش فقط 9 سال حکم حبس گرفت…..توجه بفرمایید…..یک قاتل خطرناک که با داس سر دختری 15 ساله را قطع می کند چون پدر و ولی دم اوست فقط 9 سال حکم حبس می گیرد و توسط مردان فامیل هم حمایت می شود…..
دختری دیگر در شهر «کرمان» علاقه زیادی به رشته مدلینگ داشت….او شروع به کار بعنوان مدل عروس کرد …..در شهرستانی مثل کرمان موفق هم بود…..نامش «ریحانه عامری» بود …..او پدری سختگیر و متعصب داشت…..پدرش مخالف کار او در اینستاگرام و مدلینگ بود و در نهایت او را به قتل می رساند و جسدش را در بیابانهای اطراف کرمان رها می کند…..
اگر فکر می کنید فقط پدرها دخترانشان را می کشند سخت در اشتباه هستید….
بعد ازدواج یک زن شوهرش صاحب اختیار او می شود…..مثلا اگر شما بخواهید برای مسافرت خارجی پاسپورت بگیرید و زنی متاهل باشید شما باید همسرتان رضایت کتبی بدهد که شما مجاز به گرفتن پاسپورت هستید و جالبتر اینکه هر زمان شوهرتان اراده کند می تواند شما را از کشور ممنوع الخروج کند …..باور کنید بدون هیچ دلیل موجهی….فقط به خاطر اینکه خودش دلش خواسته است….. در ایران کم نبوده اند ورزشکاران خانمی که به مسابقات جهانی اعزام می شدند اما پدرشان آنها را ممنوع الخروج کرده و آنها مسابقه و شانس درخشیدن در عرصه های جهانی را از دست داده اند…..
شوهر یک زن می تواند اجازه کار کردن و داشتن شغل و حتی ادامه تحصیل را از او سلب کند…..
یعنی اگر زنی متاهل بخواهد ادامه تحصیل بدهد شوهرش از لحاظ قانونی می تواند جلوگیری کند …..یا از لحاظ قانونی می تواند جلوی اشتغال همسرش را بگیرد و او را مجبور کند در منزل بماند…..
طبق قانون ایران اگر مردی در رابطه جنسی به همسرش اعمال زور کند یا به وی آسیب برساند هیچ مرجع قانونی ای نیست که به شکایت آن زن رسیدگی کند…..
چون معتقد هستند زن بعد ازدواج باید از شوهرش تمکین کند….یعنی باید تن به خواسته های جنسی شوهرش هر نوعی که باشند بدهد….و حتی اگر کتک هم بخورد باید تن به رابطه با شوهرش بدهد…..
طبق قانون این مرد است که اگر بخواهد می تواند همسرش را طلاق بدهد…..و اگر اراده نکند تا ابد آن زن نمی تواند از همسر آزارگر خود طلاق بگیرد…..
حدود 3 سال پیش دختر جوانی بنام «فاطمه برهی» به زور پدرش مجبور به ازدواج با پسر عمویش می شود…..
پسر عمویش او را کتک میزده و آزار میداده است….. «فاطمه» با کمک دوستش از شهر خودشان در خوزستان فرار می کند و به مشهد میرود……
شوهرش او را پیدا می کند…..به خوزستان می آورد و نزدیک رودخانه سر او را از بدنش جدا می کند….. و جالبتر اینکه اعضای خانواده او با اینکه از قصد شوهرش مطلع بوده اند اقدامی علیه آن بعمل نمی آورند و خیلی راحت فاطمه را به دست شوهرش می سپارند که او را ببرد و سرش را ببرد …..
تمام این اتفاقات در چند سال اخیر رخ داده اند…..
حالا از شما می پرسم: آیا عجیب است که زنان ایران بر علیه قوانین موجود دست به قیام بزنند؟
ادامه دارد……..